Монографияда қазақ сөз мәдениетi тiлдiк аспектiмен қатар, коммуникативтiк-прагматикалық, когнитивтік және лингвомәдениеттiк, этикалық және лингво - экологиялық қарастырылып, қазақ сөзiнiң коммуникативтiк сапаларын обьективтi түрде анықтаудың және тiлдiк нормаларды кодификациялаудың теориялық негiздерiн құрайтын концепциялық тұжырымдар ұсынылды. Тiлдiк тұлға сөз мәдениетiнiң iргелi тұпұғымы ретiнде қарастырылып, оның сөзi вербалды және когнитивтік әрекеттердiң нәтижесi, тiлдiк және тілдік емес білімдер жүйесiнiң когнитивтік құрылымы ретiнде зерттелдi. Қазiргi уакыт талабына сәйкес сөз мәдениетi саласына жүктелетiн тiлдiң өмiр шендiгi (vitalus), тiлдiк кеңiстiктi, тiлдiк органы, тiлдiк тұлғанынң ұлттық болмысын сақтау, өзге тілдiң басқыншылығына қарсы тұру (лингвоэкология) мәселелерi сараланып, талданып берiлдi.