Монографияда Орхон, Енисей, Талас ескерткіштері тілі мен қазіргі қыпшақ тілдерінің интеграциялаушы, дифференцияциялаушы белгілірінің ара-салмағын моносиллабтық деңгейде саралау арқылы қазіргі тілдердің ортақ мұраға қатыс-дәрежесі қарастырылады. Бір буынды түбір- негіздердің құрылымдық модельдері, олардың құрамындағы тарихи дыбыс өзгерістерінің фоносемантикалық кырлары, идеофондық реңктері сөз болады. Көне түркілер мен қазіргі қыпшақ тобындағы тілде сөйлейтін қазақтардың таным ортақтығының тілдегі бейнесін моносиллабтар мазмұны арқылы да анықтауға болатыны көрсетіледі.Кітап лингвист мамандарға, аспиранттар мен студенттерге, сондай-ақ түркі тілдерінің тарихымен қызығушы көпшілік қауымға арналады.